-Düşündüm. Uzun zamandır kendime söylediğim en büyük yalanı sesli ‘ifşa’ ediyorum. Bu sıralar oldukça revaçta malum. Hani şu düşünmediğime dair söylediğimden bahsediyorum. Ben dahil kimse inanmamıştı; fakat hepimiz baş salladık.…

Güneşi uğurladığım bir başka akşamdı. Ve Güneş, merhametini sıcaklığıyla sunarken yine hiçbirimizi es geçmemişti. Doğaya baktığımda gördüğüm ve hissettiğim o bütünlüğü ne yazıktır ki insan alemine baktığımda göremiyordum. Bizi bizden…

Durduğum yer uzak yaklaştıkça uzaklaşırsınız. Döner dururum yalnızca beni ısıtır ateşten çemberi eteklerimin.